Stel: je verkent een maatschappelijk probleem, liefst iets met een onduidelijke eigenaar en flinke complexiteit, bijvoorbeeld “langer kunnen meedoen van mensen met dementie” of “obesitas”. Dan komt er een moment dat je ziet dat alles met alles samenhangt. Maar je weet ook dat je niet alles tegelijk kunt aanpakken. Dus wat gaan we doen, en wat gaan we vooral ook niet doen? En voor wie en met wie? Prioriteren dus. Natuurlijk speelt in je achterhoofd dat je je aanpak straks moet verantwoorden. Dat is makkelijk als je beleidseffecten zich laten uitdrukken in euro’s. Maar hoe ga je om met effecten die niet in geld zijn uit te drukken? Ons advies: ga spelen met impact.
Spelen met impact: het impactspel met Kempenlef